ب مثل برند
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۱۶۲۵
چرا تب خرید پوشاک از ترکیه هر روز داغتر میشود؟ لباس ایرانی کیفیت ندارد یا قیمتها مناسب نیست؟ هر چه هست آیا واقعاً کار باید به جایی بکشد که سفارش بدهند و هزینه باربری و جابهجایی را تقبل کنند یا سختی سفر و هزینههایش را به جان بخرند تا فقط لباس و کیف و کفش ترک بخرند؟ خروج این همه پول از کشور چه ضرری به تولیدکننده و مصرفکننده داخلی میزند و چگونه باعث این چرخه معیوب میشود؟
به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه ایران در ادامه نوشت: «سحر از طرف خانوادهاش برای خرید همه اعضای خانواده انتخاب میشود چون به راه و چاه سفر آشناست و میداند از کجا و چطور خرید کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما سفر هزینه زیادی دارد و تازه به اندازه ۳۰ کیلو بیشتر هم نمیتوان بار آورد. آیا سحر و خانوادهاش به این هم فکر کردهاند؟ میگوید: «راستش بعضی برندها اصلاً دیگر اینجا پیدا نمیشوند، مثل کتونیهای ورزشی. اگر هم پیدا شود و کسی برایت بیاورد باید قیمت بیشتری بابت خریدشان پرداخت کنی. در عین اینکه جنسهای ایرانی با کیفیت پایینتر قیمت بالاتری دارند. مثلاً کافی است به چند تا از همین چرم فروشیهای معروف بروی و قیمت کیف و کفششان را بپرسی. میبینی دقیقاً با قیمت بالا میفروشند در حالی که دقیقاً همین جنسها در ترکیه نصف قیمت است. همین شد که تصمیم گرفتیم برای خرید یک نفر از اعضای خانواده را به سفر بفرستیم که این بار نوبت من شد. هم فال است هم تماشا. هرچند اعصابخردیهای خودش را هم دارد چون باید حواست به سایز و سلیقه همه باشد. بعضی اوقات هم سفارش فرد همان چیزی که میخواهد نمیشود که آن وقت میتوان آن را به دوست و آشنا یا کس دیگری فروخت.»
مونا هم یکی دیگر از کسانی است که خرید سالانهاش را در ترکیه انجام میدهد. ۱۲-۱۰ میلیون خرج میکند و دو - سه روزه به ترکیه میرود و برمیگردد. چرا؟ چون معتقد است، جنسهای ایرانی با کیفیتی که دارند اصلاً به قیمت واقعیشان نمیارزند: «همین سه ماه پیش یک کفش دو میلیونی که از یک برند مشهور چرم ایرانی خریده بودم از وسط به دو نیم تقسیم شد. در حالی که با این پول میتوانم کفشی بخرم که دست کم پنج سال استفاده کنم. شاید هزینه و فایده سفر به نظر خیلیها به صرفه نباشد اما به لحاظ روانی حس بهتری دارم اینکه همان کالایی را خریدهام که دوست دارم و احساس میکنم سرم کلاه نرفته است. خیلیها را میشناسم که هدفشان از سفر به ترکیه فقط و فقط خرید است.»
امیر هم از آنهایی است که چند بار در سال به ترکیه میرود و برای دوستانش خرید میکند اما سفر او یک جور تجارت شخصی هم هست. او میگوید: «من قیمت جنس را کمی بالاتر میبرم و به دوستانم میفروشم تا خرج سفرم هم دربیاید. مشکل اصلی ما با جنسهای ایرانیای است که کیفیت لازم را ندارند. هنوز پوشاک ما تنوع لازم را ندارد و کیف و کفش هم همین طور. هر ساله تعداد زیادی به ترکیه میروند چون خرید دارند و با اینکه میدانم این به نفع فروشنده ایرانی نیست، اما چارهای نداریم. من و دوستانم اهل ورزش و کوهنوردی هستیم و کفشهایی که برای این کار لازم داریم الان داخل کشور قیمت بسیار بسیار بالایی دارند.»
حسین جعفری، طراح و فروشنده لباس با اظهار تأسف از اینکه تعداد زیادی از مردم هنوز فکر میکنند جنس خارجی بهتر است، تأکید میکند: «من هنوز قبول ندارم مسأله، کیفیت باشد چون میبینم خیلی از جنسهای ایرانی کیفیت خوب و مناسبی دارند. من خودم به عنوان یک طراح لباس هیچ وقت لباس خارجی نپوشیدهام. آن برندهایی که مردم برای خریدشان به ترکیه میروند نازلترین کیفیت را دارد و با تولید انبوه و عمر کمی که دارد مدت استفادهشان هم اندک است اما در ذهن مردم جا افتاده که این جنسها کیفیت بهتری دارد. این موضوع ذهنی است و واقعیت ندارد. درباره کیف و کفش نمیتوانم با قطعیت نظر بدهم چون پروسه تولید آنها با لباس متفاوت است. هنوز توی ذهن خیلی از مردم جنس خارجی یا برند ارزش بیشتری دارد و برای همین حاضرند کلی خرج سفر کنند و برخی برندها هم از این شرایط سوءاستفاده میکنند.»
این طراح لباس ادامه میدهد: «من طرفدار لباس ایرانی و پارچه ایرانی هستم و همیشه در طراحی کارهایم ملیت و فرهنگ خودمان را در نظر میگیرم. برخی از مدلهای خارجی اصلاً با فرهنگ ما تناسبی ندارد. اگر هم مردم از کیفیت لباس ایرانی گلایه دارند، مطمئن باشند این مشکل از طراحی یا خرج کار نیست بلکه به دلیل کیفیت نامناسب پارچه و اقلام وابسته وارداتی است. در بازار پارچههای تقلبی زیاد شده و گاهی پارچه ظاهر قشنگی دارد اما کیفیت ندارد. همین طور پارچههایی که در انبارها مانده و دلالها نگه داشتهاند تا گران شود بعد توزیع کنند، شرایط نگهداری خوبی ندارند و مردم از همانها میخرند و استفاده میکنند. بعد خریدار میبیند آن لباس زود گشاد میشود یا سوراخ میشود و قاعدتاً نتیجه میگیرد جنس ایرانی خوب نیست! باید کمی واقع بین باشیم و شرایط تولید کننده ایرانی را هم در نظر بگیریم.»
سحر همایونی دیگر طراح لباس و صاحب یک برند ایرانی درباره دلایل گرانی برندهای ایرانی و گرایش مردم به اجناس ترک میگوید: «واقعیت این است که جنسهای ترک و برندهای تولید انبوه قیمت ارزانتری نسبت به تولیدات ما دارند و در این باره تردیدی نیست. بنابراین کسی که دودوتا چهارتای ساده هم که میکند، میبیند برایش بهصرفهتر است که از سایتهایی که این روزها برای خودشان کسب و کار درست کردهاند و از ترکیه جنس میآورند، خرید کند. حالا من وارد مقوله سفر نمیشوم چون سفر خودش کلی هزینه دارد و گاهی هم دیدهام کسانی که به قصد خرید میروند، هزینه اضافه بار زیادی را هم متحمل میشوند. اما باید بگویم بهتر است خریدار ایرانی آنقدر راحت ما «تولیدکنندگان لباس داخل» را قضاوت نکند. چون پارچه ایرانی خودش قصه طولانی دارد که موجب میشود جنس ایرانی گرانتر از جنس تولید انبوه خارجی از آب دربیاید.
این روزها پارچه ایرانی با کیفیت بسیار کم و محدود عرضه میشود و بازار پارچه هم مافیای پیچیده خودش را دارد؛ گروهی که واردات را در دست دارند و تعیین کننده قیمت هستند. ما هم وقتی بین پارچههای ایرانی کیفیت مناسب را پیدا نکنیم مجبوریم سراغ پارچه وارداتی برویم. قیمت پارچه وارداتی هم به قیمت ارز وابسته است. بنابراین اگر ارز بالا برود، قیمت پارچه هم بالا میرود. در حالی که فروشنده خارجی اصلاً این مشکلات و مسائل را ندارد. البته در کنار همه اینها باید بگویم خیلی از کسانی که هنوز برند میپوشند مقهور نام آن برند هم هستند. گاهی میبینم مثلاً لباسی که من تولید میکنم از نظر کیفیت و ظاهر هیچ کم از همتای خارجیاش ندارد، اما باز هم برندپوشها ترجیح میدهند یک برند خارجی را انتخاب کنند. آن عده شاید هیچ وقت ایرانی پوش نشوند اما عدهای هستند که اگر جنس با کیفیت و با قیمت مناسب دستشان بدهی اصلاً سراغ خرید این جور کالاها نمیروند. ما باید دنبال تأمین رضایت آن عده باشیم.»
به گفته او نقش تبلیغات را هم نباید نادیده گرفت. عدهای که دائم به سفر میروند درباره کیفیت چیزهایی که خریدهاند، تبلیغ میکنند در حالی که شاید آن اجناس کیفیت خوبی نداشته باشند. بسیاری از برندهایی که ایرانیها در ترکیه از آنها خرید میکنند اجناس نازلی عرضه میکنند اما مردم از آنجایی که با برندهای خوب آشنایی ندارند مسحور نام همان چند برند میشوند. کالاهای برخی از این برندها حتی در اروپا هم به اجناس یکبارمصرف معروفند اما در کنار گرانی جنس ایرانی و تبلیغات میتوان به مردم حق داد که اینگونه بیمحابا پولشان را در این برندها هدر بدهند. رنج سفر را به جان بخرند و کلی هزینه کنند و در عین حال فکر کنند سود کردهاند. تنها راه حل این مشکل این است که برای تولیدکننده ایرانی کاری کنیم تا لباس ارزانقیمت و با کیفیت بهتر تولید کند. این تنها راه جلوگیری از دست رفتن سرمایههای کشور است.»
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: برند
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: برند جنس های ایرانی برای همین کیف و کفش جنس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۱۶۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با کیفیت ترین خودرو بعد از تسلا را برای حمل و نقل تهران انتخاب کرده ایم | پوست اندازی ۶۵ هزار تاکسی برقی در تهران
به گزارش همشهری آنلاین؛ محسن هرمزی درباره ارتباط با سیستم حمل و نقل عمومی، مدیریت شهری فعلی به خصوص در حوزه حمل و نقل عمومی را میراث دار یک عقب ماندگی جدی دانست و اظهار کرد: حجم عقب ماندگیها به قدری بالا بود که شورا و شهرداری دو سال است که اولویتشان را بر روی توسعه حمل و نقل شهر تهران قرار دادند و نکته قابل توجه این است که نه تنها در حوزه سخت افزای و تجهیزات حمل و نقل، بلکه شاهد عقب گرد در چند حوزه اعم از نرم افزاری و حتی در وضع قواعد جدید بودهایم.
اختصاص بیش از ۵۰ درصد بودجه شهر تهران به حمل و نقل عمومی
او افزود: در حوزه نگهداشت علائم ترافیکی، چراغ های راهنمایی، دوربین های ترافیکی، ناوگان اتوبوسرانی و مترو نیز کمبودها و عقبافتادگیهایی داشتیم که به همین دلیل طی دو سال اخیر موضوع حمل و نقل اولویت اول شهر تهران است، بگونه ای که در سالجاری تقریبا بیش از ۵۰ درصد بودجه شهر تهران به این حوزه اختصاص یافته است.
هرمزی ادامه داد: شورای شهر ششم در اسفندماه سال گذشته با مصوبهای انعقاد قراردادهای سرمایه گذاری خارجی را به شهرداری ابلاغ کرد و این بزرگترین اعطای مجوز و لایحه ای است که پس از انقلاب تا به امروز در شهرداری تهران رخ داده است که اهمیت حمل و نقل را نشان میدهد.
هرمزی با بیان اینکه همت دولت، شهرداری و شورا بر تغییر جدی در حمل و نقل است، گفت: سال جدید با تمرکز بر نوسازی، بهسازی و وضع قواعد جدید شاهد بهار حمل و نقل خواهیم بود.
حدود ۶۵ هزار خودروی برقی به شهر تهران اضافه میشود
معاون شهردار تهران ادامه داد: همچنین توافق شد از طریق وزارت صمت ۱۱ خودروساز داخلی نسبت به واردات خودروهای برقی اقدام کنند که طی آن حدود ۶۵ هزار خودروی برقی به شهر تهران اضافه شود.
او در پاسخ به این سوال که تعهدات ۱۱ شرکت خودرو ساز به چه میزان محقق خواهد شد گفت: در شش ماهه اول ۱۴۰۳ و در فاز نخست حداقل۲۳ هزار خودرو تأمین میشود.
خودروهای برقی با کیفیت ترین خودرو بعد از تسلا
معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران با تاکید بر اینکه همچنین خرید ۱۰ هزار ون به مبلغ ۳۸۰ میلیون یورو نهایی شده و قرارداد منعقد شده است، اظهار کرد: در واگذاری ونهای جدید، واگذاری به تاکسیرانان از طریق تسهیلاتی که ارائه خواهیم کرد در دستور کار قرار دارد؛ اما هنوز مدل ارائه تسهیلات، نحوه واگذاری ون ها و.... نهایی نشده است؛ البته آنچه که مسلم است اینکه فراخوانی برای رانندگان تاکسی خواهیم داشت تا در صورت تمایل بعد از اسقاط خودروی فرسوده خود نسبت به دریافت تاکسی جدید اقدام کنند.
کیفیت خودروهای چینی که قرار است وارد شود تأیید و تضمین میشود؟
او در پاسخ به این سوال که معمولا وقتی اسم خودروی چینی به میان می آید در مورد کیفیت کالاها شک میکنیم و آیا کیفیت خودروهای چینی که قرار است وارد شود تأیید و تضمین می شود؟ افزود: در مورد خودروی چینی برقی که شهرداری تهران قرارداد منعقد کرده باید بگویم که با کیفیت ترین خودرو بعد از تسلا را انتخاب کردهایم، بگونه ای که از مدل خودرویی که برای تهران خریداری شده است، در چین ۵۰۰ هزار تاکسی از آن در حال بهره برداری است.
هرمزی در مورد تأمین و تضمین قطعات خودروهای برقی نیز با تأکید بر اینکه خودروساز کیفیت و تأمین قطعات را نیز تضمین کرده است، گفت: باتری این خودروها تا پنج سال ضمانت دارد و خدمات پس از فروش آن نیز تا پنج سال خواهد بود.
اتوبوسهای برقی جدید پایتخت به بخش خصوصی واگذار نمیشود
او در مورد نوسازی ناوگان اتوبوسرانی نیز گفت: قرار داد خرید ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس داخلی را منعقد کردهایم و در کنار آن قرارداد خرید ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس برقی با شرکتهای دیگر را بستهایم و قرار است ظرف شش ماه وارد چرخه شوند که البته بنا داریم که این اتوبوسها را تحت عنوان شرکتهای خود شهرداری مدیریت کنیم؛ بگونهای که تحویل بخش خصوصی نمیشود؛ بلکه سهامدارش سازمان ذخیره بازنشستگی است و قرار نیست سرمایه شهر را به بخش خصوصی واگذار کنیم بلکه در نظر داریم که راننده جذب کنیم تا بر روی اتوبوسها کار کنند.
توافق خرید ۱۵۰ هزار موتورسیکلت برقی انجام شده
هرمزی در مورد نوسازی موتورسیکلتها نیز تصریح کرد: توافق خرید ۱۵۰ هزار موتورسیکلت برقی انجام شده؛ اما در حال حاضر در مرحله انتخاب برند هستیم و آنچه که مسلم است تهران با این حجم آلایندگی موتورسیکلتها باید به سمت برقی سازی پیش برود.
قرارداد خرید دوربینهای کنترل ترافیک از چینیها
او با تأکید بر اینکه در قرارداد با شرکتهای چینی، علاوه بر خرید موتور، اتوبوس، تاکسی و... به خرید دوربینهای کنترل ترافیک نیز توجه شده است، گفت: ۴۰۰ میلیون یورو ارزش قرارداد منعقد شده در این حوزه است و البته دقت داشته باشید که بخشی از آن نرم افزاری و یک بخشی از این قرار داد سخت افزاری است.
کد خبر 849258 منبع: ایسنا برچسبها خودروی برقی آلودگی هوا ترافیک - شهری شهرداری تهران حمل و نقل شهری